Wat is Kindermishandeling?

We spreken van kindermishandeling als een kind schade kan oplopen als gevolg van het gedrag van een volwassene.

Die schade kan zowel fysiek als psychisch zijn. En de schade kan direct ontstaan en kan pas op latere leeftijd tot uiting komen. Het kan dus gaan om verwondingen, om het ontwikkelen van angsten, onzekerheid, trauma’s enzovoort. De schade hoeft dus niet direct zichtbaar of aantoonbaar te zijn. Zo is bijvoorbeeld uit onderzoeken bekend dat kinderen die getuige zijn van geweld tussen hun ouders, een grotere kans maken op het ontwikkelen van ernstige problemen op latere leeftijd[1].

In de wet (artikel 243a lid 2 BWA) is kindermishandeling als volgt omschreven:

“…elke vorm van een voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid  of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend, of dreigt te worden berokkend, aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel.”

De definitie geeft aan dat het om verschillende vormen van kindermishandeling gaat. Er is zowel de actieve als de passieve kant. Bij de actieve vormen zien we bijvoorbeeld slaan, schoppen, bijten, treiteren, pesten of seksueel misbruiken van een kind. Bij de passieve vormen gaat het om verwaarlozing. Voorbeelden zijn: het niet genoeg te eten geven van vooral jonge kinderen, het onthouden van medische zorg en het onthouden van onderwijs door er niet voor te zorgen dat het kind naar school gaat.

Wij onderscheiden de volgende vormen die op deze website nader worden toegelicht:

• lichamelijke mishandeling
• lichamelijke verwaarlozing
• psychische mishandeling
• emotionele verwaarlozing
• seksueel misbruik
• getuige van partnergeweld

Ouders hebben in de regel niet de bedoeling hun kinderen schade toe te brengen. Kindermishandeling komt vrijwel altijd voort uit het onvermogen van de ouder. Als het niet lukt het kind de juiste zorg te bieden, dan is dat meestal het gevolg van de eigen problemen van de ouders. Bijvoorbeeld problemen met schulden, met alcohol of drugs, met angst of depressie, met problemen in de relatie of met problemen van de ouder in de eigen jeugd.

[1] Baeten, P. en Geurts, P. In de schaduw van het geweld, Utrecht, NIZW 2002